Projekty

SCSBAF40 to projekt taniej klawiatury mechanicznej zbudowanej z myślą o zdrowiu dłoni i zasobności portfela użytkownika.

Spędzając dużo czasu przed klawiaturą laptopową (m.in. w trakcie zaliczania przedmiotu PP2) zacząłem odczuwać lekkie bóle w nadgarstku. Po krótkim researchu dowiedziałem się o RSI - Repetitive Strain Injury - chorobie wywołanej wskutek powtarzającego się wysiłku, dotykającej często osoby długo korzystające z klawiatury i myszki. W dalszej kolejności dowiedziałem się o klawiaturach ergonomicznych, zbudowanych w taki sposób, aby w jak najmniejszym stopniu wpływać negatywnie na zdrowie. Jednak gotowe rozwiązania zaczynają się od sum, które w dużym stopniu obciążyłyby mój kruchy, studencki budżet, dlatego postanowiłem zbudować i zaprojektować własną klawiaturę w taki sposób, aby zmniejszyć impakt zarówno na zdrowiu moich nadgarstków, jak i portfelu.

Do projektowania elektroniki wykorzystałem AutoCAD - pozwolił mi on wykonać dokładny obrys PCB i nanieść odpowiednie wymiary z dokumentacji switchy oraz arduino, KiCAD - całość schematu PCB została wykonana właśnie w tym programie, a także Arduino IDE, w którym powstał firmware dla mojego rozwiązania.

Projekt posiada przesunięte kolumny klawiszy zamiast rzędów, co pozwala na lepsze dopasowanie do kształtu i długości palców, a tym samym w dużym stopniu zwiększa komfort pisania. Następnym rozwiązaniem poprawiającym wygodę pisania jest rozdzielenie klawiatury na dwie części - pozwala to rozłożyć klawiaturę na większej powierzchni, dzięki czemu zwiększa się rozstaw ramion, przez co są one mniej obciążone (pisanie na klawiaturze może mieć także wpływ na ból pleców poprzez pozycję naszych barków!). Dzięki zbindowaniu niektórych klawiszy w formie makr, zmniejsza się podróż palców między poszczególnymi klawiszami, co także pozwala uniknąć problemów ze ścięgnami w dłoni.

Dodatkowo domyślnym layoutem klawiatury (choć można go zmienić poprzez oprogramowanie) jest Colemak - stworzony w celu minimalizacji ruchów pomiędzy najczęściej używanymi znakami w języku angielskim (w QWERTY najczęściej używane znaki są od siebie najbardziej oddalone, podczas gdy w Colemaku są one jak najbliżej środkowego rzędu klawiszy).

Całość projektu kosztowała mnie około 200 złotych, podczas gdy najtańsze gotowe rozwiązania potrafią być kilkukrotnie droższe. Udało mi się zmieścić w wyznaczonym budżecie między innymi z powodu małej liczby klawiszy - klawiatura ma ich tylko 40, choć gwarantuję Wam, że jednocześnie jest w 100% użyteczna - właśnie piszę z niej ten tekst :D

TODO - w najbliższym czasie chciałbym skupić się szczególnie na minimalizacji kosztów PCB, ponieważ ten element był najdroższy i w największym stopniu wpłynął na końcowy koszt projektu.